به گزارش پترون پایگاه اطلاع رسانی دکتر سعید جلیلی  آقای حسین در، تولیدکننده محصولات پایین‌دست پتروشیمی و رئیس هیئت مدیره اتحادیه این صنف به گفتگو نشست.

حسین در در این گفتگو خاطرنشان کرد:

·        بیش از 50 مجتمع پتروشیمی در کشور تولیدکننده محصولات پلیمری و شیمیایی هستند. این محصولات پتروشیمی که بیش از 300 مورد هستند، در زنجیره بعدی به عنوان مواد اولیه در صنایع پایین‌دست پتروشیمی مورد استفاده قرار گرفته و تبدیل به محصولات نهایی می‌شوند. انواع پوشش‌ها، رنگ، رزین، کفپوش، لوله و اتصالات، کود، سموم، نساجی، بسته‌بندی، پی‌وی‌سی و .. در پایین دست پتروشیمی تولید می‌شوند و بیش از چند هزار قلم کالای مجزا را تشکیل میدهد.

·        یکی از ابزارهایی که در تحریم نفتی به داد کشور رسید، پتروشیمی‌ها بودند. مجتمع‌های پتروشیمی معادل 900 هزار بشکه خوراک مصرف میکنند و ارزآوری‌ آنها جایگزین تحریم نفتی شد. هرچه به سمت تکمیل زنجیره ارزش نفت و گاز میرویم، تحریم کردن سخت‌تر و تحریم گریزی آسان‌تر میشود.

·        افتخار میکردیم که تحریم پتروشیمی‌ها در برجام برداشته شد اما بعد از کارشکنی آمریکا، این تحریم‌ها مجددا اعمال شد. دشمن بوازات این تحریم، بر روی مشتری‌های ما نیز کار میکند؛ راه و چاره خنثی کردن تحریم، ادامه  زنجیره ارزش به سمت صنایع پایین دست است.

·        نفت خام ایران چند خریدار، پتروشیمی‌ها چندین خریدار اما پایین‌دست پتروشیمی به علت گستره محصولات چندین میلیون مشتری دارد و عملا تحریم نفتی را بی اثر میکند.

·        براساس گزارش موسسه مطالعات بازرگانی وزارت صمت، کشور های منطقه ما 134 میلیارد دلار واردات محصولات پایین‌دست پتروشیمی دارد؛ سهم ما از این بازار 3.8 میلیارد دلار است؛ این درحالی است که پتروشیمی‌ها در بهترین شرایط خود 14 میلیارد دلار فروش داشتند. ارزش 134 میلیارد دلار در برابر 14 میلیارد دلار را در نظر بگیرید.

·        ظرفیت کارخانه‌های ما در حوزه پلیمری به صورت واقعی حدود 12 میلیون دلار است که در حال حاضر با یک سوم این ظرفیت در حال فعالیت هستیم.

·        از لحاظ دانش فنی، هفتمین کشور در حوزه پلیمر هستیم و بازار منطقه‌ای هم داریم؛ پس چرا باید این صنعت مهم و ارزشمند با یک سوم ظرفیت خود فعالیت کند؟ اگر این ظرفیت به 100 درصد برسد، تحریم نفتی ادامه خواهد داشت؟

·        در صنعت ما، براساس آمارهای رسمی اینگونه است که در حوزه پلیمری افزایش هر یک میلیون تن تولید معادل 200 هزار شغل مستقیم است.

·        اگر برای ایجاد یک شغل در صنعت پایین دست نیاز به یک میلیون دلار سرمایه گذاری داشته باشیم، این میزان ایجاد اشتغال در پایین دست نیاز به 12 هزار دلار دارد.

·        سیاست‌های امروز صنعت نفت و گاز باید مقتضیات روز کشور را در نظر داشته باشد؛ کفه ترازوی حمایتی این سیاست ها به سمت بالادست است و این مطلوب نیست.

·        آقای روحانی در مناظرات انتخاباتی سال 92 اعلام کردند که بین صنایع بزرگ و کوچک، اولویت را به صنایع کوچک اختصاص خواهند داد. خوب است پس از 8 سال گزارش بدهند که چه میزان سرمایه‌گذاری در این دو اولویت شده است؟

·        دیپلماسی اقتصادی را مثال بزنم؛ در دوران تحریم سیاسی-اقتصادی قطر توسط کشورهای عربی، دولت ترکیه با هواپیما‌های اختصاصی محصولات پایین دست خود را به این کشور صادر میکرد.

·        وزارت خارجه گزارش بدهد چقدر بر روی تعامل با کشورهای منطقه وقت گذاشته است و چقدر با کشورهای اروپایی؟ افزایش بازار های صادراتی کشور در این منطقه لنگ تحرکات دیپلماسی مانده است.

·        مشکلات کلان کشور، ایجاد شغل و ارزآوری به همراه جلوگیری از خام فروشی و تکمیل زنجیره ارزش است. صنعت پایین‌دست پتروشیمی راه‌ حلی است که برای همه این مشکلات اثرگذار خواهد بود.

·        مصرف داخلی در سال 88 حدود 2میلیون تن محصولات پتروشیمی بود؛ در سال نود به 3.3 میلیون تن رسیدیم و در سال 91 بالای 3 میلیون مصرف داشتیم و از 92 به بعد افت تولید داشتیم. تا دور جدید تحریم ها در سال 97، رکود داشتیم اما برآورد امسال ما 3.9 میلیون تن است که نشان میدهد تحریم‌ها اتفاقا بازار محصولات پایین دست پتروشیمی را رونق بخشید.

·        طبق آمار دولت، هرچه پتروشیمی‌ها تحریم شدند و مواد اولیه را در داخل کشور به ما فروختند، ما آن را تبدیل به ارز کردیم و این ارز را به دولت دادیم.