به گزارش پترون، بچه های دهه شصت و هفتاد خاطرات زیادی با توپ های پلاستیکی، منچ، شطرنج، تیله و فوتبال دستی در روزهای گرم تابستان و شب نشینی های خانوادگی دارند.با آمدن تجهیزات الکترونیکی، حضور کودکان در کوچه ها روز به روز کم رنگ تر شد و توپ پلاستیکی جای خود را به پلی استیشن و ایکس باکس داد.به طوری که بچه ها خانه نشین شدند و روز به روز از حرکتشان کاسته شد.از سویی با واردات کالاهای چینی بسیاری از کارخانه های تولید اسباب بازی و لوازم سرگرمی ایرانی به تعطیلی کشیده شدند.

در کنار همه این مشکلات، فعالین صنعت اسباب بازی ایران با چالش تامین مواد اولیه خطوط تولید خود دست و پنجره نرم می کنند و تنها عشق به کودکان ایرانی است که سبب شده است به فعالیت خود ادامه دهند.

به بهانه ششمین نمایشگاه بین المللی صنعت تفریحات، سرگرمی، شهربازی و پارک ها در محل نمایشگاه بین المللی تهران با رضا دری مدیر فروش و بازاریابی شرکت شکوه فکر فردا تولید کننده بازی های نوستالژیک “فکرآذین” به گفتگو نشستیم که در ادامه می خوانید.

پترون:هم اکنون در زمینه تامین مواد اولیه با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنید؟

ما در بحث تامین مواد اولیه متاسفانه دچار مشکلات عدیده ای هستیم که در نهایت به سمت خرید از بازار آزاد هدایت می شویم.در بورس کالا گفته می شود باید حجم سفارش حداقل ۲۲ تن باشد.از سویی نوسانات قیمت در بورس کالا بسیار آزار دهنده است. به همین دلیل تولیدکننده های پایین دستی پتروشیمی مواد اولیه مورد نیاز خود را از بازار آزاد، آسان تر ولی به قیمت بالاتری خریداری می کنند.

سوال اینجاست که چرا من نمی توانم نیاز ۱ تا ۵ تنی مواد اولیه خود را از بورس کالا تامین کنم؟چرا باید مواد اولیه از طریق واسطه به دست تولیدکننده برسد؟

ما خیلی وقت ها به دلیل کمبود نقدینگی در خرید مواد اولیه دچار مشکل می شویم و به ناچار نیاز خود را از بازار آزاد و واسطه ها تامین می کنیم.دلیلش هم روشن است.دلال ها و واسطه ها تسهیلاتی در زمینه پرداخت ارایه می کنند که تولیدکننده به ناچار به سمت انها سوق می یابد.مثلا تولیدکننده می تواند پول مواد اولیه را یک تا چند ماه بعد پرداخت کند.

اگر تولیدکننده های پایین دستی پتروشیمی برای خرید مواد اولیه خود از بورس کالا چنین اعتباری دریافت کنند، قطعا دست واسطه ها از بازار کوتاه می شود و در نهایت هم محصول با کیفیت تری به دست مصرف کننده می رسد و هم قیمت تمام شده محصول پایین تر می آید.

پترون:واردات محصولات چینی آسیبی به بازار شما وارد نکرده است؟

ما در زمینه تولید بازی های فکری کودکان و اسباب بازی فعالیت میکنم. تولیدکننده های چینی مستقیما در بازار ایران حضور ندارند بلکه تجار ایرانی از  این کشور اسباب بازی وارد می کنند.متاسفانه این تجار اجناس با کیفیت بسیار پایین را وارد کشور می کنند.قیمت مواد اولیه در ایران و چین اختلاف زیادی ندارد اما تولیدکننده چینی ارز تشویقی میگیرد و از حمایت های زیادی برخوردار است به طوری که قیمت تمام شده محصولات چینی پایین تر است.

متاسفانه سر تولیدکننده ایرانی مثل مرغ در عزا و عروسی بریده می شود.هیچ کسی به این قضیه توجهی نمی کند که تولید کننده چینی هر کالایی را با هر کیفیتی تولید می کند، تاجرین ایرانی در بازار کشور توزیع می کنند.

در صنف اسباب بازی، رنگ و لعاب بسته بندی و محصول عامل تعیین کننده ای است.نباید از حق بگذریم رنگ هایی که چینی ها چه در مواد پتروشیمی، چه در کاغذ و بسته بندی استفاده می کنند از ما شادتر و قشنگ تر است.

این موضوع بیشتر در در کالاهای کوچک رخ می دهد و درجنس های بزرگ تر براشان توجیه ندارد.از طرفی متاسفانه دیگر کتاب، اسباب بازی و بازی های فکری در سبد خانوار جایی ندارد.هم اکنون خانواده ها حاضرند برای بچه های خود پیتزا بخرند با اینکه می دانند برای سلامتی کودکشان مضر است، اما حاضر نیستند با نیمی از آن پول برای کودکی که کارش شغلش و وظیفه اش بازی کردن است وسایل سرگرمی بخرند. کودک به بازی، هم بازی و اسباب بازی نیاز دارد نه به پیتزا.

پترون:با توجه به گرایش خانواده ها به خرید تبلت و گوشی های هوشمند فروش شما تغییری داشته است؟

بله متاسفانه تاثیر گذار بوده است.خیلی از بچه ها به جای بازی های میدانی و فکری به تبلت و پلی استیشن و… رو آورده اند. بخشی از این ماجرا ازعهده ما خارج است و در کل دنیا این موضوع به وقوع پیوسته است.اما ما تلاش کردیم با تنوع بخشی و تولید محصولات جدید با رنگ و لعابی جذاب، سهم خود از بازار را حفظ کنیم.

پترون:مالیات و تسهیلات بانکی چه چالش هایی برای شما ایجاد کرده است؟

متاسفانه اداره مالیات به شدت به ما فشار وارد می کند.هیچ گونه معافیت یا کمکی نه از طرف اداره دارایی و نه از طرف بیمه دریافت نمی کنیم.یعنی ما نسبت به کسی که بسیار راحت یک کانتیر کالا را به صورت قاچاق وارد می کند، هیچ مزیتی نداریم.در زمینه پرداخت نیز ما گاو پیشانی سفید هستیم و مکان فعالیت و هویت ما کاملا مشخص است و هر وقت بخواهند گوش ما را میبرند.

حداقل من در این چند سال از تولیدکننده ها نشنیده ام که وام کم بهره ای گرفته باشند.اگر بانکی هم تسهیلات داده در قبال آن، وثیقه سنگین با سود بسیار بالا دریافت کرده است.بانک ها در این سال ها به صورت تئوریک وام ۲۶ درصدی پرداخت کرده اند اما بازپرداخت آن با سودهای بیش از ۳۲ درصد بوده است.

کارخانه آزمایش تا پارسال فعال بود.مدیرعامل این شرکت پولی را در بانک  سپرده گذاری کرده بود و از محل سود حاصل شده، حقوق کارمندان و کارگرانش  را پرداخت می کرد.اما این رویه تا کی می تواند ادامه یابد؟

پترون:چک های برگشتی چه مشکلاتی برای شما ایجاد کرده است؟

هم اکنون تولید کننده ایرانی با چالش زیادی در زمینه چک های برگشتی مواجه است.براساس اعلام بانک مرکزی یک چهارم چک ها در لحظه صدور برگشتی محسوب می شوند، یعنی اصلا قرار نیست پاس شوند.عدم برگشت پول و عدم برگشت سرمایه ، تولید کننده را زمین گیر می کند.پول کالایی که ما با این همه مشکلات، تولید و به فروش می رسانیم به سیستم بر نمی گردد.مثل می ماند که یک چاه ورودی آب نداشته باشد و بالاخره یک خشک خواهد شد.

سوال من از مسئولین این است که چرا برای کسی که چک برگشتی دارد، دوبار دسته چک صادر می شود؟شرکت ما فقط امسال ۲۰۰ فقره چک برگشتی با مبالغ ۲۰۰ هزار تا ۵۰ میلیون تومانی دریافت کرده است با اینکه صنف اسباب بازی بزرگ نیست.

چرا یک نفر به راحتی میتواند با گرفتن یک دسته چک پول مردم را بالا بکشد؟با هر چکی که برگشت می خورد ما نمی توانیم حقوق ۴۰ کارگر خود را پرداخت کنیم.جالب اینجاست این افراد با این پول جنس ما ساخت و ساز می کنند یا وارد بازارهای طلا و سکه می شوند.

چرا دولت و بانک مرکزی با این موضوع برخورد جدی نمی کند.شما یک سامانه جامع دارید که اگر فبض آب و برقم را بدهکار باشم با یک کلیک متوجه می شوید.چطور چک های برگشتی را رصد و شناسایی نمی کنید.چرا بانک به این آقا وخانم بد حساب دسته چک می دهد؟

کارگری که در سرما و گرما در سر کار خود حاضر می شود حق دارد سر ماه حقوقش را بگیرد.حقش است که برای بچه اش در مهرماه کیف و کفش جدید بخر.من اول مهرامسال حقوق کارگرانم را نتوانستم پرداخت کنم.چند نفر از کارگرهای شرکت ما بچه مدرسه ای داشتند.

پترون:چشم انداز اسباب بازی را چگونه میبینید؟

تخم مرغ و روغن مایع در سبد خانوار وجود دارد اما کتاب و اسباب بازی از این سبد خارج شده است.در حالی که این کتاب و بازی های فکری هستند که آینده کودک را می سازند.وقتی این کودک در بازی با اسباب بازی های خود، خلاقیت به خرج می دهد، فردا که بزرگ شد و مسئولیتی در این کشور بر عهده گرفت، برای اداره این مملکت هم خلاقیت به خرج می دهد و یک فاجعه بزرگ رخ نمی دهد.

پترون:سخن پایانی؟

من پورشه سوار نیستم یا در پنت هاوس زندگی نمی کنم که برایم فرقی نکند در دنیا چه می گذرد یا من دنبال این نیستم که بچه ام را در تعطیلات به پیست اسکی آلپ بفرستم.من هم یک آدمی معمولی ام.دست اندار کاران باید هرچه سریعتر مشکلات تولید را برطرف کنند.این تفاوت های مالی در نهایت تبدیل به مشکلات اجتماعی شده و دود آن به چشم همه مردم می رود .