به گزارش پترون بازار ارز ایران روزهای پرتلاطم و پرابهامی را تجربه می‌کند؛ نوسانات شدید، وابستگی کامل به اخبار خارجی و نبود برنامه مدون از سوی دولت و بانک مرکزی، تصویر آشفته‌ای از سیاست‌گذاری ارزی کشور ترسیم کرده است؛ تصویری که نه تنها اقتصاد، بلکه اعتماد عمومی را نیز دستخوش تلاطم کرده است.

بازار ارز ایران به معنای واقعی کلمه در وضعیت «رهاشدگی» قرار دارد. نوسانات پرشتاب نرخ دلار و واکنش‌های هیجانی به کوچک‌ترین اخبار خارجی، نشان‌دهنده فقدان راهبرد، بی‌تدبیری و بی‌ثباتی در سیاست‌های ارزی کشور است.

بازار ارز ایران به جای آن‌که تابع منطق اقتصادی یا مبتنی بر سیاست‌گذاری شفاف باشد، به‌شدت شرطی و وابسته به اخبار سیاسی است. این وضعیت، عملاً اقتصاد را گروگان بی‌عملی دولت و بی‌ثباتی ساختاری کرده است.

در این میان، بانک مرکزی و دولت نه تنها هیچ برنامه مشخصی برای مدیریت انتظارات و آرام‌سازی بازار ندارند، بلکه با انفعال خود، مسئولیت را به گردن «انتظارات تورمی» و فضای روانی جامعه می‌اندازند؛ گویی هیچ ابزار و اراده‌ای برای کنترل بازار ندارند.

سوال بنیادین اینجاست: وقتی نرخ ارز در عرض دو هفته با یک خبر، ۲۵ درصد نوسان می‌کند، اساساً جایگاه و نقش نهاد سیاست‌گذار اقتصادی چیست؟ اگر بازار قرار است با شنیدن و نشنیدن اخبار اداره شود، پس جای کارشناسی، سیاست‌گذاری هدفمند و مدیریت علمی کجاست؟

بازار ارز به حال خود رها شده و عملاً در دستان بازیگران بیرونی و اخبار فضای مجازی می‌چرخد؛ واقعیتی تلخ که می‌تواند پایه‌های اقتصادی کشور را بیش از پیش سست کند.